ဥယ်ာဥ္မွဴး ပန္းမခူးရ

♥~~~~~♥♥♥♥~~~~~♥
ဥယ်ာဥ္မွဴးေပမို႔
ဆြတ္ခူးဖို႔ မရည္ရြယ္ ၊

အပင္မျဖစ္မီွက
ပန္းပီပီ လွေစခ်င္ေတာ့
ေန႔စဥ္ပင္ ေရျဖင့္ေလာင္းကာ
ေပါင္းျမက္ေတြ ရွင္းကာေပး
ၾသဇာေျမ သြင္းကာေကၽြး
ေတြးေတြးေပ်ာ္တယ္ ၊

ေပါင္းသင္ ေရေလာင္းလုိ႔
ရက္ေပါင္း အတန္ၾကာေတာ့
ပြင့္အာသစ္ ညီညီနဲ႔
ပန္းပီပီ ရနံ႔သင္းလာမွ
ဘယ္သူလာ ဘယ္သူခူးမလဲလို႔
ရင္ထဲမွာ တိုးတိတ္တိတ္နဲ႔
စုိးထိတ္မိၿပီ တကယ္
ႏွေမွ်ာလာတယ္ ဆိုပါေတာ့ ၊

ၾကဴလုိက္တာကြယ္
ဆြတ္ယူမယ္ ရည္စူးလုိ႔
ပန္းခူးသူ တကယ္လာေတာ့
ဥယ်ာဥ္မွဴး ခမွ်ာမွာ
ဆူးစူးဟန္ ေဝဒနာနဲ႔
မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လြဲလို႔
ကုိယ့္လမ္းစဥ္ ကိုယ္ထိန္းကာ
စိမ္းရပါေပါ့ ..........။
♥~~~~~♥♥♥♥~~~~~♥