ဥခြံတြင္းမွာ လူျဖစ္လာေသာ
” ငါ ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္က ။
ကေမာက္ကမ လူ႔ေလာကရဲ႕
ဘဝရိပ္ၿမံဳ အနံဳအခ်ာ
သံသရာကို ခဲရာခဲဆစ္
ကဗ်ာျဖစ္ေအာင္ ထုဆစ္ကံုးသီ
ညီညီစီကာ ပီတိျဖာခိုက္…...။
အေႏွးရိုက္ခ်က္ ဇာတ္တစ္ကြက္လို
ေခြ်းစက္ေပက်ံ ေကာ္လံအစုတ္
ခ်ဳပ္ရိုးမညီ အက်ႌအဖာ
ရာဘာဖိနပ္ အၿမွီးျပတ္နဲ႔
ကတၱရာလမ္း ေနပူၾကမ္းေပၚ
တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚေရာင္း
” ခ်ဥ္ေပါင္း ခ်ဥ္ေပါင္း “နဲ႔
လက္ေမာင္းမခ် ဘဝစာေမးပြဲေျဖသံ
သရုပ္မွန္က ၿပံဳးစစနဲ႔
ငါ့ကဗ်ာကို ေလွာင္သြားၿပီ……..။
0 comments:
Post a Comment